Snajperki – Dziewczyny z Armii Czerwonej – Luba Winogradowa

Po olbrzymich stratach w ludziach i sprzęcie na początku niemieckiej inwazji na ZSSR, radziecka armia dramatycznie potrzebowała nowych rekrutów.

Wskutek tego Rosja radziecka zaczęła powoływać nie tylko coraz to młodsze roczniki ale również i kobiety. Oczywiście oficjalnie były to ochotniczki ale tak naprawdę było to zwykłe powołanie do wojska.

W armii pełniły różne rolę, przede wszystkim kucharek, pielęgniarek, kierowców czy sekretarek. Jednak wiele z nich było zmuszonych złapać za broń i służyło bezpośrednio na froncie jako zwykłe żołnierki piechoty, czołgistki, pilotki i członkinie załóg bombowców (słynne Nocne Wiedźmy), a także właśnie snajperki. Łączna ilość kobiet biorących udział w II Wojnie Światowej po stronie radzieckiej nie jest znana, a szacuje się ją nawet na milion osób. Faktem jest, że tak jak i inni żołnierze musiały znosić trudy wojny i grozę bezpośredniego udziału w walkach. Wiele z nich podzieliło los swoich frontowych kolegów i nigdy nie wróciło do domu. Wiele zostało ciężko rannych i do końca życia musiało radzić sobie z niepełnosprawnością.

Na kobiety na wojnie czekały dodatkowe przeciwności w postaci gwałtów, molestowania, często przez oficerów w ich własnych jednostkach. Dodatkowo nawet wracając do domu często były szykanowane, a lokalne społeczeństwo przyszywało im łatkę „frontowych żon”. Dlatego wiele z nich nigdy nie przyznało się, że nosiło mundur, a tym samym wiele historii z frontu bezpowrotnie przepadło.

Autorka zadała sobie wiele trudu aby dotrzeć do jak największej ilości absolwentek Centralnej Żeńskiej Szkoły Snajperskiej, zebrać ich wspomnienia i opowiedzieć w końcu historię zapomnianego rozdziału II Wojny Światowej.

Książka jest w większości zapisem luźnych wspomnień poszczególnych osób w związku z tym nie znajdziemy tutaj prawie w ogóle opisów konkretnych misji snajperskich i taktyk wykorzystywanych przez kobiety. Bogata jest natomiast we frontowe wspomnienia życia codziennego, przemyślenia i przeżycia młodych dziewczyn rzuconych w piekło wojny. Wiele tych historii czyta się z niedowierzaniem, przede wszystkim w związku z bardzo bezpośrednim opisem niewyobrażalnego zła jakie miało miejsce na froncie wschodnim – po obu stronach konfliktu. Książka ważna, skłaniająca do myślenia i naprawdę godna polecenia.