Ile oni wiedzą o Tobie? Szpiedzy i podsłuchy w Polsce – Bruno Kowalsky w rozmowie z Krzysztofem Pyzią

Tematyka szpiegowska oraz tajemnice inwigilacji społeczeństwa zawsze budzą zainteresowanie.

Samą książkę trafiłem na jakiejś wyprzedaży i przyznam, że złapałem się na ciekawą okładkę. Zarówno patronat medialny jak i opis z okładki wydawał się ciekawy.

Niestety sama zawartość mocno rozczarowuje. Kluczem jest tu słowo „rozmowa”. Nie jest to nawet wywiad czy opracowanie, a luźna „gadka” i skakanie po różnych tematach o których przeciętna osoba mogła dowiedzieć się nawet z prasy codziennej. Prowadzący rozmowę zdaje się w ogóle nieprzygotowany do jakiejkolwiek ciekawej i merytorycznej dyskusji. „Szpieg”, który niby przerywa milczenie tak naprawdę nie mówi nic wnoszącego do tematu inwigilacji i bezpieczeństwa, a dodatkowo bardzo ogólnikowo ślizga się po tematach które porusza.

Momentami odnosi się wrażenie, że obaj rozmówcy to tak naprawdę jedna i ta sama osoba, która sama pyta by za chwilę wymijająco odpowiedzieć. Najśmieszniejsze jest to, że z większości spraw o bogatej już bibliografii robi się straszne tajemnice, a te naprawdę ciekawe tematy albo zupełnie pomija się w tej książce albo wręcz mówi się, że nie można na ten temat jeszcze nic powiedzieć bo na przykład wywiad byłby bardzo niezadowolony i mógł się zemścić za udzielanie takich informacji.

Biorąc pod uwagę styl wypowiedzi „obu” rozmówców oraz jakość przekazywanych informacji na tematy łatwo weryfikowalne niestety bardzo sceptycznie należy spojrzeć na pozostałe rewelacje przedstawione w tej publikacji.

Nie polecam. Dla osób, które czytały jakiekolwiek dobre książki z tej tematyki będzie to straszna strata czasu. Dla osób które nie miały do tej pory styczności z tego typu tematami książka ta może spowodować więcej szkody, choćby przez chaos przekazywanej wiedzy, niż pożytku.