Egzekutor – Stefan Dąmbski

Książka będąca wspomnieniami człowieka, który jako nastolatek trafia do AK i zostaje wykonawcą wyroków śmierci na okupantach i konfidentach.

Autor, a zarazem główny bohater, po wielu dziesięcioleciach od opisywanych wydarzeń postanawia przedstawić swoją historię. Historię nie skupiającą się wyłącznie na przedstawieniu poszczególnych akcji i gloryfikowaniu partyzantki ale na prywatnych refleksjach w obliczu świadomości, że idzie się wykonać wyrok śmierci na drugim człowieku.

Książka nie łatwa w czytaniu gdyż pisana jest przez zwykłego człowieka, który już w podeszłym wieku niekoniecznie dobrze pamięta wszystkie szczegóły, a jego język daleki jest od literackiego. Dodatkowo sama tematyka w której akcje partyzanckie przedstawione są nie zawsze jako idealnie przygotowane i wykonane, a sam partyzant nie zawsze zachowuje się tak jak moglibyśmy sobie wyobrazić. Do tego dochodzi prawie namacalna ciągła obecność śmierci w otoczeniu autora, a także pewien fatalizm w jego słowach.

Dąmbski pokazuje horror wojny bez ceregieli i patosu. Jednocześnie zobaczyć możemy jak człowiek stykający się ze złem na co dzień obojętnieje. Historia niesamowita i mimo licznych głosów oskarżających autora o mijanie się z prawdą warta przeczytania.