Sniper Elite
Wydana w 2005 roku gra przez swoją mechanikę czyli nastawienie na realistyczne odwzorowanie fizyki pocisku przyniosła powiew świeżości w grach wojennych.
Jest rok 1954 i właśnie jesteśmy świadkami ostatnich aktów II Wojny Światowej. Resztki sił niemieckich bronią się w oblężonym Berlinie, a zarówno siły alianckie jak i radzieckie próbują dostać w swoje ręce nazistowskich naukowców oraz wszelkie stworzone przez nich tajne technologię.
Jedną z nich, a właściwie najważniejszą jest broń atomowa. Jej dostanie się w ręce Rosjan było by nie lada problemem dla zachodniego świata. Dlatego też do Berlina zostaje wysłany amerykański agent, który przebrany za niemieckiego snajpera ma nie tylko przeszkodzić NKWD w zdobyciu przydatnych informacji ale też samodzielnie je zabezpieczyć i przesłać do centrali.
Nie będzie to łatwe z paru powodów. Po pierwsze znajdziemy się w strefie ogarniętej wojną gdzie przeciwnicy mogą w każdej chwili pojawić się na naszej drodze i na pewno nie będą ślepo podsuwać się pod nasz celownik. Po pierwszym naszych strzale – o ile to my będziemy mogli pierwsi zareagować – przeciwnicy rozpierzchną się we wszystkich kierunkach i ukryją za zasłonami. Następnie ich jedynym celem będzie namierzenie naszej pozycji, a następnie zlikwidowanie nas. Zaczną więc albo nas okrążać albo obrzucą granatami albo wymyślą coś innego by uprzykrzyć nam życie.
Co więcej ponieważ jest to z założenia gra snajperska bardzo duży nacisk położono na odwzorowanie realistycznego zachowania pocisku oraz warunków wpływających na strzał. Zarówno więc nasza postawa, zmęczenie, odległość, prędkość ruchu przeciwnika ale też siła wiatru będzie miała wpływ na to gdzie ostatecznie trafimy. Trzeba przyznać, że jest to wyzwanie, szczególnie jeśli przeciwnik ma przewagę liczebną i potrafi korzystać z licznych osłon jakie naturalnie powstały w zrujnowanym wojną mieście.
Same misje są bardzo zróżnicowane więc na pewno nie ma powodu do nudy, a sama grafika mimo upływu lat nadal jest znośna. Udźwiękowieniu też nie można nic zarzucić.
Ogólnie jest to bardzo przyjemna gra stawiająca na realizm i znacznie wyższy poziom trudności niż w innych grach wojennych. Polecam.