Snajper wchodzi pierwszy – Michał Wójcik, Przemysław Wójtowicz

Książka, którą według mnie powinien przeczytać każdy wybierający się do wojska.

Pisana w postaci wywiadu, a nawet luźniej rozmowy historia snajpera wojska polskiego. Nie żadnego specjalsa tylko ze zwykłej, przeciętnej jednostki. Pełna trudnych tematów i rzeczywistych przemyśleń.

Nie jest to typowo amerykańska historia, najeżona super wyczynami i pięknymi wzniosłymi słowami. Autor przedstawia rzeczy takie jakimi były naprawdę. Trudne decyzje młodego człowieka. Późniejsze upodlenie w jednostce. Morze alkoholu i prawdę kryjącą się za bramami wielu jednostek.

Jest tu również wiele ciężkiej pracy aby stać się bardzo dobrym w swoim fachu. Prawdziwe braterstwo na trudnej misji w Afganistanie i walka o godne życie po powrocie. Wiele trudnych tematów ale też bardzo ważne fakty, jak choćby brak wsparcia dla poszkodowanych polskich żołnierzy.

Czyta się jak dobrą powieść i od razu człowiek czuje się jakby sam przeżywał wiele z opisanych historii. Naprawdę warta polecenia dla każdego zainteresowanego tematem wojska czy naszej obecności na misjach zagranicznych.

Dwie rzeczy mogą wprowadzać w błąd. Pierwsza to informacja, że autor jest najskuteczniejszym polskim snajperem w Afganistanie. Przyznam, że w z treści tego zupełnie nie widać. W znaczeniu takim, że w żadnym miejscu nie ma rozwiniętego tego tematu. Czy chodzi o ilość celnych trafień, czy może o jakąś inną skuteczność. Drugą sprawą jest fakt, że nie będzie tutaj wiele o snajperskim fachu. To znaczy nie dowiemy się jak wygląda szkolenie, nie poznamy szczegółowo wyposażenia, itd. Jest to książka bardziej wspomnieniowo-przemyśleniowa i mimo, że czyta się ją bardzo przyjemnie tytuł i okładka może sugerować zupełnie coś innego.